روانشناسی اجتماعی
عاطفه زراست وند؛ راحله فیروزی؛ مریم عاقل مسجدی
چکیده
کم‌‌‌توانی‌‌ذهنی کودک می‌تواند اثرات منفی بر سلامت روانی والدین بگذارد. یکی از متغیرهایی که می‌تواند در مادران کودکان کم‌توان‌ذهنی متاثر از وضعیت کودک به وجود آید، دیدگاه‌گیری اجتماعی است. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش زوج‌درمانی کوتاه‌مدت به شیوه خودتنظیمی و معنویت‌درمانی بر دیدگاه‌گیری اجتماعی مادران با کودکان ...
بیشتر
کم‌‌‌توانی‌‌ذهنی کودک می‌تواند اثرات منفی بر سلامت روانی والدین بگذارد. یکی از متغیرهایی که می‌تواند در مادران کودکان کم‌توان‌ذهنی متاثر از وضعیت کودک به وجود آید، دیدگاه‌گیری اجتماعی است. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش زوج‌درمانی کوتاه‌مدت به شیوه خودتنظیمی و معنویت‌درمانی بر دیدگاه‌گیری اجتماعی مادران با کودکان کم‌توان‌ذهنی بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای دانش‌آموز کم‌توان‌ذهنی در منطقه 14 تهران بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و در سه گروه زوج‌درمانی کوتاه‌مدت به شیوه خودتنظیمی (10 نفر)، گروه معنویت‌درمانی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه دیدگاه‌گیری اجتماعی بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیره و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-24 تجزیه و تحلیل گردید. تحلیل داده‌ها نشان داد هر دو روش آموزش زوج‌درمانی کوتاه‌مدت به شیوه خودتنظیمی و همچنین آموزش معنویت‌درمانی بر دیدگاه‌گیری اجتماعی مادران با کودکان کم‌توان‌ذهنی موثر است. همچنین نتیجه مقایسه دو روش بیانگر آن بود که معنویت‌درمانی اثربخشی بیشتری نسبت به زوج‌درمانی کوتاه‌مدت بر دیدگاه‌گیری اجتماعی مادران با کودکان کم‌توان‌ذهنی دارد. با توجه به اثربخشی زوج‌درمانی کوتاه‌مدت و معنویت‌درمانی در دیدگاه‌گیری مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی، می‌توان از این دو شیوه برای بهبود مهارت دیدگاه‌گیری مادران دارای فرزند کم‌توان‌ذهنی و یا سایر اختلالات استفاده کرد.
